Vilhjálmur Hallgrímsson skrifar:

Mér sýnist að út frá fjárhagslegum hagsmunum skiptist íslenska þjóðin í tvo meginhluta. Líklegt er að annað hvort teljist þú til hóps fjármagnseigenda eða lánþega. Sameiginlegir hagsmunir beggja hópa þrífast í umhverfi sem kallað er hagkerfi. Hagkerfinu eru settar leikreglur sem bera þess vott að vera að mestu samdar af fjármagnseigendunum.

Fjármagnseigendur og lánþegar geta ekki þrifist án hvors annars, en svo virðist vera að hingað til hafi fjármagnseigendur haft yfirhöndina þegar kemur að því að setja skilyrði lánasamninganna og setja þá nánast einliða. Venjan er að allri óvissu á samningstímabilinu sé varpað á lánþegann og veð til tryggingar lánsins geta náð langt út fyrir það sem eðlilegt getur talist.

Styttri útgáfa af þessari grein birtist í Morgunblaðinu 5. sept. 2009

Um áramótin 2007/2008 var nokkuð gott fjárhagslegt jafnvægi á íslenskum heimilum.  Krónan hafði vissulega lítillega veikst frá því hún var sterkust um mitt sumar 2007 og verðbólga hafði látið kræla á sér samhliða þessari veikingu, en fjárhagsstaða heimilanna var nokkuð góð.  En þetta var svikalogn.  Undirniðri var óvættur mikill að undirbúa árás á íslenska hagkerfið og átti hann eftir að kippa fótunum undan velflestum heimilum og fyrirtækjum landsins.  Það sem meira er, óvættur átti eftir að éta foreldra sína, fjármálakerfið.

Gunnar Tómasson hagfræðingur og fyrrverandi starfsmaður AGS (IMF) til 25 ára sendi okkur þennan póst í dag. Helstu ráðamenn þjóðarinnar fengu afrit af póstinum.

"Ágæti formaður Hagsmunasamtaka heimilanna.
 
Í viðhengi er samantekt um ákvæði laga nr. 38/2001 um vexti og verðtryggingu varðandi gengistryggingu höfuðstóls lána í íslenzkum krónum.
 
Það er ótvírætt að slík gengistrygging brýtur gegn 13. gr. og 1. mgr. 14. gr. laganna, og varðar refsingu skv. 17. gr.
 
Skaði lántakenda af þessu broti lánastofnana veltur á hundruðum milljarða kr.
 
Frá þjóðhagslegu jafnt sem réttlætissjónarmiði ber því brýna nauðsyn til að fullt tillit sé tekið til skaðabótaskyldu viðkomandi lánastofnana áður en gengið er frá uppgjöri við erlenda og innlenda kröfuhafa gömlu bankanna.
 
Virðingarfyllst,
 
Gunnar Tómasson, hagfræðingur"

Ragnar Þór Ingólfsson gagnrýnir ASÍ harkalega í grein sinni "Hrikaleg áhættusækni Lífeyrissjóðs Verslunarmanna"

"...Svo greiðum við aðrar 75 milljónir til ASÍ fyrir yfirumsjón hagsmunagæslu launafólks en þar fer fremstur í flokki Evrópusinnin og Samfylkingarmaurinn Gylfi Arnbjörnsson. Hvernig væri ef VR myndi greiða Hagsmunasamtökum heimilanna nokkrar milljónir en þeim virðist vera meira umhugað um framtíð okkar en ASÍ sem gerir ekkert annað en að verja helstu kosningamál samfylkingarinnar sem eru Evrópusambandið, lánalengingar og annað úrræðaleysi. Skrifstofu og stjórnunarkostnaður VR var 404 milljónir á síðasta ári. Við hljótum að geta gert betur en frjáls hagsmunasamtök heimilanna sem starfa af hugsjóninni einni saman. Eða hvað?"

Lesa alla greinina hér